Rondreis Halifax - Prins Edward Island
Hi allemaal,
Wat later dan verwacht, maar hier dan nu toch weer een nieuwe update van mijn reis de afgelopen 1,5 week. Daarbij zijn we in Halifax geweest en via verschillende andere locaties door gegaan naar Prins Edward Island wat ik jullie in deze blog ga vertellen. Vergeet niet de kaart te checken voor een update van de locaties.
Halifax: Op 9 september was de eerste vrije dag in Halifax. Na een super relaxte ochtend heb ik daar met een Australische uit de groep de stad verkent waarbij ook hier de schade van Hurricane Dorian goed te zien is. Vooral de boulevard aan het water was erg mooi met allerlei verschillende winkels en ook vooral veel handwerk. De dag erna zijn we met de bus de omgeving van Halix gaan bekijken. Hierbij zijn we naar Peggys Cove geweest, een vissersdorpje met een gigantische vuurtoren. Verder zijn we nog naar een aantal andere bezienswaardigheden geweest, blauwe rotsen, heel apart, want het leek wel hout in plaats van steen. ‘S Avonds hebben we voor het laatst met de hele groep gegeten want een aantal gaan niet verder met de reis mee.
Pleasant Bay, Cape Breton Island: Onderweg naar Cape Breton Island zijn we gestopt in een Celtic Center waar er live muziek wordt gespeeld uit de regio terwijl je er kunt lunchen. Voordat we helemaal op de eind locatie bij het hostel waren, hebben we nog een wandeling gedaan. Helaas begon het te stort regenen en na een warme douche en het gezamenlijk eten met de groep was ik er daarna wel klaar mee. Onze tijd op het eiland bestond voornamelijk uit intensieve wandelingen. Zo hebben we in het oostelijk gedeelte van het eiland met de hele groep een wandeling gedaan van 17 km. De dag erop zijn we naar een ander gedeelte van het eiland geweest en hebben we een “kleine” wandeling gemaakt, al was aan het einde van de dag mijn horloge alsnog uitgekomen op zo’n 14 km. De natuur is absoluut prachtig en het meest geweldige is dat we bij de wandeling voor zonsondergang een elandenmoeder met 2 jongen hebben gezien!! Eindelijk kan ik nu een vinkje zetten achter het zien van een eland in Canada!
Charlottetown, Prins Edward Island:Ook in Charlottetown, de hoofdstad van het eiland zijn we 3 nachten gebleven. Ondanks dat hebben we niet heel veel tijd gehad om de stad zelf te verkennen, omdat we overdag voornamelijk uitstappen met de bus deden in andere gedeeltes van het eiland. De eerste dag hebben we echt geluk gehad toen we naar het noorden zijn gereden. We hebben daar eerst een tijdje op het strand gelegen (ondanks de wind) en daarna zijn we nog verschillende punten gaan bezoeken (“De Theepot rots, blue rocks, geitenboerderij en Cows Creamery) onderweg terug naar het hostel. Overigens is Prins Edward Island bekend vanwege de aardappelen. Daarom biedt het hostel kosteloos onbeperkte aardappelen aan, aan de mensen die er verblijven. Super grappig! De tweede dag dat we er waren kwam het jammer genoeg met bakken uit de lucht. Toch zijn we op pad gegaan en hebben een wandeling door de duinen gedaan. Nadat we zeiknat terug kwamen bij de bus, zijn we teruggekeerd en hadden de rest van de dag voor onszelf. Die heb ik gebruikt voor het shoppen naar nieuwe broeken en het gebruik van de wasmachine en droger voor frisse kleding.
Vervolgens zijn we doorgereisd, maar daarover meer in mijn volgende weblog. Einde van de week zit mijn rondreis er op en hoop ik jullie verslag te kunnen doen van het laatste gedeelte van deze mooie rondreis door oost Canada.
Ik zal mijn best doen om nog wat foto’s op mijn weblog te zetten in de map Rondreis Oost Canada die ik ga proberen te maken.
Groetjes Louisan
Rondreis Toronto - Halifax
Lieve familie, vrienden en kennissen,
Zoals in mijn laatste blog aangegeven ben ik op 28 augustus gestart met mijn rondreis door Oost Canada. Hier ben ik nog nooit eerder geweest en is dan ook een hele nieuwe ervaring. Ik doe deze 26-daagse reis met een organisatie die een hele route inclusief activiteiten heeft uitgestippeld maar ook zijn er dagen die ik zelf kan indelen.
Zoals de titel al aangeeft is de tour begonnen in Toronto, en ben ik nu aangekomen in Halifax. Dat is inmiddels een route van meer dan 2000 km. Alles wordt met een bus van 20 personen afgelegd. We zijn met 15 in totaal nu. Allerlei verschillende nationaliteiten die mee zijn (Iers, Brits, Duits, Zwitsers, Australisch, Deens). Overigens kunnen jullie op mijn weblog ook een kaart vinden. Deze probeer ik wat vaker bij te werken, zodat jullie mijn route kunnen volgen tussen mijn blogs door.
Inmiddels hebben we al zoveel gezien en gedaan dat ik dat zeker niet allemaal in detail wil gaan vertellen, want daar kan ik ongeveer een pagina per dag over schrijven. Daarom een, hopelijk, korte samenvatting van mijn belevenissen in de plaatsen waar ik tot nu toe geweest ben.
Algonquin Nationaal Park: In het nationaal park hebben we twee nachten gekampeerd. Spannend op grond waar er ook beren leven, maar zonder problemen een top tijd gehad. We hebben meerdere wandelingen gedaan met fantastische uitzichten. Zelfs bij zonsondergang. Ook heb ik mijn meest angstige momenten beleefd tijdens het Water Raften waarvoor ik mij had opgegeven. Ik vond het heel erg spannend maar wel een toffe ervaring die ik weer kan meenemen. Ook ben ik nog van een rots gesprongen van 10 meter hoogte. Moet wel toegeven dat ik blij was weer terug te zijn op het vaste land aan het einde van de dag.
Ottawa: In Ottawa ben ik naar een café geweest met live muziek. Ik heb meerdere wandelingen gemaakt waarbij er 1 in het hostel was omdat deze van origine in een gevangenis is gebouwd. De andere tour was door de stad heen zodat ik ook die kon leren kennen in de korte tijd die we in de stad hadden (1,5 dag). ‘S Avonds zijn we met de hele groep naar een gratis lichtshow geweest die werd tentoongesteld op het parlementsgebouw met daarbij verschillende verhalen over de geschiedenis van Canada. Absoluut prachtig! Ik heb met open mond zitten kijken.
Quebec:Toen zijn we aangekomen in het Franse gedeelte van Canada. Zag hier wel een beetje tegenop, want met een andere taal is het nooit makkelijk, zoals ik ook in Portugal heb ervaren. Ondanks dat viel het eigenlijk best wel mee, omdat de meeste mensen toch ook wel wat Engels spreken. Quebec vind ik eigenlijk wel een leuke en gezellige stad met een fijne sfeer. Ook heb ik hier een vriendin terug gezien die ik tijdens mijn periode in Zweden heb leren kennen daar, wat super leuk was om elkaar na 3 jaar weer terug te zien en bij te praten.
Taddoussac:Ook Taddoussac ligt nog in de provincie Quebec en is daarmee Franstalig. Het is een klein dorp (800 inwoners) en is hippie-achtig. De sfeer was heel anders als de andere plaatsen waar we tot nu toe zijn geweest. Wat ik wel geweldig vond was dat het hostel avondeten verzorgde en we dan met 30+ mensen tegelijk gingen eten (wat de pot schaft). Het was fijn om een “gewone” gekookte maaltijd te eten van vlees/vis met groente dus daar heb ik van genoten. Ook hebben we een uitstap gemaakt naar de zandduinen. Ondanks het weer en de mist, was uit uitzicht toch ook wel bijzonder.
Saint Martin:De laatste stop die we tot nu toe hebben gemaakt voor onze aankomst in Halifax gisterenavond was Saint Martin. Dit is een nog veel kleiner dorp (300 inwoners) aan de Bay of Fundy. We zijn nu in Maritiem gebied gekomen dus veel water en eilanden. Uiteindelijk hebben we hier 3 nachten geslapen in een hostel dat heel erg huiselijk en gezellig was. We zijn hier 1 nacht langer gebleven vanwege Hurricane Dorian die door ons gebied is getrokken. Gelukkig viel dit redelijk mee met enkel veel wind en regen. Op de hele route zijn wel veel bomen omgegaan en meerdere ook in het dorp, maar behalve dat de elektriciteit is uitgevallen al voor de storm er was, hebben we weinig problemen ervaren. Onderweg naar Halifax zijn we nog gestopt bij Hopewell Rocks. Dit is in de Bay of Fundy en de plaats waar eb en vloed het grootste zijn en een verschil van 15 meter kan hebben. Gezien wij er met eb waren, hebben we over de bodem kunnen lopen en de rotsen kunnen zien wat echt een hele aparte ervaring is.
Inmiddels zijn we vandaag ook exact op de helft van onze rondreis. We gaan nog enorm veel andere plaatsen bezoeken voor ik op 22 september weer terug ben in Toronto. Ik doe mijn best jullie snel weer een update te geven en wat indrukken met foto’s te geven maar hier heb ik nog altijd problemen mee.
Liefs Louisan
Boerderij Arras/Dawson Creek 2
Hallo allemaal,
Hierbij mijn ervaringen van mijn tweede en ook laatste week op de boerderij in Arras. Ondanks de regen hebben we tussendoor toch nog aardig wat activiteiten kunnen ondernemen.
Op zondag 18 augustus regende het behoorlijk, maar wilde we eigenlijk voor boodschappen naar Dawson Creek toe. Na wat moeite zijn we met de auto van het terrein af gekomen en konden we dus inderdaad naar de stad toe.
Ook maandag was het weer echt prut en heeft het alleen maar geregend. Voornamelijk mijn voortgang in mijn sudoku boek doet daar goed aan, want ik heb de slag weer aardig te pakken en doe er gedurende de dag meerdere op een rij. In de middag klaarde het wat op en ben ik met de border collie, Lilly, nog even over de boerderij gelopen om de paarden te zien.
Het leek gelukkig op dinsdag op te klaren en ondanks dat de ochtenden altijd rustig opstarten zijn, wilde we daarna opnieuw jam gaan maken. Echter waren er nog andere potten in een schuur die eerst opgeruimd moest worden van een paar jaar (ja je leest het goed) recycling van blikjes en glazen flessen. Ik ben gedurende de middag dus een paar uur bezig geweest om alles te sorteren. Uiteindelijk heb ik een stuk of 6/7 zakken kunnen scheiden en opruimen.
Op woensdag 21 augustus zijn we op tijd opgehaald door de zus van Rosanna en zouden we met vier personen naar Tumbler Ridge rijden (2 uur vanaf de boerderij) voor bezienswaardigheden. De weg erheen was alleen al prachtig en heb de hele rit uitgekeken naar wilde dieren. Bij aankomst hebben we eerst het bezoekerscentrum bezocht en zijn daarna naar het museum gegaan. Tumbler Ridge is namelijk een stad dat gebouwd is vanuit mijnbouw. Daarnaast zijn er veel dinosaurus sporen gevonden en ontdekt die bezichtigd kunnen worden. In het museum waren verschillende fossielen te vinden en replica’s van verschillende dinosaurussen. We hebben daarna gedurende 1,5 uur een wandeling gemaakt naar de rivier waar we echte pootafdrukken van grote en kleine dino’s hebben gezien. Echt heel bijzonder en eigenlijk surrealistisch dat dit bestaat en behouden is.
Donderdag hebben we uiteindelijk de jam gemaakt die we twee dagen geleden al wilde maken maar wat er niet van kwam door de recycling. ‘S Middags zijn we alle paarden met veulens (+/- 60 stuks) gaan voeren. Dat was erg bijzonder om te zien. Zelden dat ik zo’n grote groep paarden bij elkaar heb gezien en het is leuk om de interactie te zien die ze met elkaar hebben.
Vrijdag 23 augustus heb ik behalve het conserveren van perziken voor gebruik van de winter eigenlijk weinig gedaan.
Zaterdagmiddag zijn we bij buren langs geweest. De buurman bleek Nederlands en het was even prettig om in mijn eigen taal te kunnen praten. Hij heeft de boerderij laten zien en de locatie is echt prachtig. Ik hoop jullie ook foto’s te kunnen laten zien. Dit kost echter nogal wat tijd, die ik lastig heb, maar doe mijn best.
Zondag 25 augustus stond er weer een uitstap gepland en zijn we rond 8.30 met een nicht van Rosanna en haar zoon naar Bennett Dam geweest. Een enkele reis van 3 uur vanaf de boerderij. Gedurende de heen en terugreis heb ik continue naar wilde dieren gezocht en in het dorp Hudsons Hope hebben we meerdere herten gezien, zelfs in tuinen van mensen. Bij de dam heb ik een rondleiding gevolgd waarbij we met een bus de dam inreden om te zien hoe ze van het water elektriciteit genereren. Dit was super interessant en daarnaast heb ik ook meerdere roofvogels gezien en zelfs 2 otters (!!) gewoon in het wild.
Maandag was alweer mijn laatste dag op de boerderij. Eerst zijn we nog even naar Dawson Creek gereden voor wat boodschappen en ‘s middags zijn we over de boerderij gereden om alle paarden en veulens nog eens te gaan bekijken. Ook heb ik uiteindelijk een paard nog terug gezien die er 10 jaar geleden ook was, wat ik toch wel bijzonder vond. Het avondeten was interessant, want we gingen taco salade eten, maar die kreeg ik in een gripzak, zodat het makkelijker eten was! Super origineel, had er zelf nooit aan gedacht, maar is zeker een aanrader om eens te proberen.
Deze weblog wil ik afsluiten met mijn reisdag op dinsdag 27 augustus. Ik heb de boerderij verlaten en ben van West Canada middels twee vluchten naar Toronto gevlogen in Oost Canada. Daar ga ik de komende weken met een rondreis mee van 26 dagen. Even dacht ik dat alles in het water viel doordat mijn koffer aankwam met slechts 1 wiel, maar door de super service heb ik nu gewoon een splinternieuwe koffer waarmee ik mijn reis de komende weken kan afmaken. Over mijn ervaringen daar vertel ik jullie snel meer in mijn volgende weblog.
Groetjes Louisan
Boerderij Arras/Dawson Creek
Beste lezers,
*Originele datum van de geschreven blog is 18 augustus, maar door gebrek aan internet kan ik jullie enkel nu op de hoogte brengen van mijn belevenissen van een paar weken geleden.
Hier ben ik weer met een nieuwe update van mijn belevenissen hier in Canada. Inmiddels heb ik mijn eerste 6 weken (!!) er al op zitten wat betekend dat, ja het is misschien vroeg, maar ik ook alweer ga aftellen, omdat ik nu nog 6 weken te gaan heb voordat ik weer in Nederland ben.
Afgelopen week stond in het teken van de ene boerderij afsluiten en verlaten en mijn nieuwe boerderij verwelkomen.
Maandag 12 augustus was eigenlijk een hele rustige dag. Op het voeren van de kippen en honden na, hebben we vooral wat computerwerkzaamheden kunnen doen en heb ik dus ook wat op het internet rondgestruind. ‘S Avonds zouden we bij een vriend gaan barbequen, maar vanwege het wisselvallige weer, werd dat meer een binnenfestijn. Op zich niet erg, want het eten was heerlijk en we hebben absoluut een hele gezellige avond gehad.
Ook op dinsdag ochtend zijn we weer op tijd opgestaan, zijn de honden en kippen gevoerd, voordat ik uiteindelijk nog weer even in slaap ben gevallen. Rond 11.30 uur hebben we zoals normaliter de honden uitgelaten op het terrein. Daarna zijn we in een weiland een soort tunneltjes gaan graven om er voor te zorgen dat het water in het weiland beter afgevoerd kan worden naar de sloot die we eerder al hadden uitgebaggerd. Als kleine kinderen waren we zo blij toen het werkte en het water door de tunneltjes naar beneden liep!
Daarna zijn we op pad gegaan met de quad. Ik had er nog niet eerder op gereden en gezien het mijn laatste dag was leek ons dat nog leuk. Eerst zijn we naar de rivier gereden en hebben we wat foto’s gemaakt en een bos bloemen geplukt. Daarna ben ik met de quad terug gereden en wat een vrijheid. Het was geweldig en voelde echt vrij en heel erg fijn. Terug op de boerderij hebben we de honden weer gevoerd. Daarnaast hebben de puppy’s allemaal voor het eerst vast voedsel gekregen. Dit is een mengsel van puppy broken met water dat door de blender gaat. En in 1 woord: hilarisch. In eerste instantie moet je ze een beetje helpen, omdat ze geen idee hebben wat het is, maar zodra ze de eerste hap vaak genomen hebben is het feest en leggen sommige zich helemaal in het bakje waardoor ze compleet onder het voer zitten. Ik heb enorm gelachen!
‘S Avonds ben ik samen met de Franse nog een keer naar Cowboy kerk geweest. Vraag mij niet waarom, maar emotioneel had ik het zwaar en was er daarna ook wel even klaar mee. We zijn toen daarna nog met z’n allen en wat vrienden van daar in het restaurant in Niton gaan eten als afscheid. Enorm gezellig en een leuke avond. Als afscheid kreeg ik ‘s avonds voor het slapen gaan nog huilende coyotes een uur lang.
Woensdag 14 augustus bestond uit een lange reisdag. Die begon al enigsinds gestresst nadat per ongeluk met de auto over mijn handbagage heen gereden werd. Gelukkig de belangrijkste zaken nog heel, maar de stress zat er meteen in. De bus was gelukkig op tijd wat inhield dat ik een goede 3 uur van tevoren op het vliegveld in Edmonton was. Daar heb ik gelijk mijn koffer ingecheckt en bleek de security zo rustig dat ik ook na 10 minuten bij de gate zat. Daar heb ik gebruik gemaakt van het internet en nog wat gelezen. De eerste vlucht naar Calgary was vooral met de landing behoorlijk turbulent, maar alles ging goed. Ik maakte mij vooral redelijk zorgen over de overstap, maar ik bleek hetzelfde vliegtuig terug in te gaan richting Fort. St. John, dus dat was appeltje eitje. Bij aankomst hadden we elkaar snel gevonden en samen met haar nicht zijn we terug richting de boerderij gereden. Enorm gezellig bijgekletst en de boerderij zag er ook nog behoorlijk hetzelfde uit omdat ik zelfs vanaf de hoofdweg alles nog herkende. Heeft 10 jaar geleden dus aardig indruk gemaakt, haha.
Donderdag 15 agustus t/m zaterdag 17 augustus waren eigenlijk redelijk hetzelfde. In die zin dat mijn biologische klok aardig werkt omdat ik hier dus een uur vroeger wakker wordt, omdat de tijd omgegaan is. Uiteindelijk ga ik zo rond 8.30 uur mijn bed uit en beginnen we vaak met het kijken van het nieuws op televisie. Waarom weet ik niet, maar daarna heb ik vaak een dip en ben ik moe dat ik ‘even’ ga liggen, maar dit resulteerd vaak dat ik door haar wordt wakker gemaakt 3 uur later, rond de lunch om 12.30 uur. Ongelooflijk, lijkt wel alsof ik maanden niet geslapen heb ofzo. ‘S Middags gaan we wel vaak wat doen. Donderdag zijn we naar Dawson Creek gereden voor de boodschappen, vrijdag hebben we rondgelopen op de boerderij en heb ik kennis gemaakt met een heel aantal van de paarden. Zaterdagmiddag regende het continue en hebben we huckleberry jam gemaakt, kippensoep en de rest van het avond eten. De avonden bestaan dan ook weer voornamelijk uit verschillende televisie series kijken, voordat ik mij in de trailer (caravan) terugtrek en nog wat lees voor ik ga slapen.
Wat de aankomende week gaat brengen is allemaal afwachten. Ook momenteel regent het weer continue en zijn we daar behoorlijk van afhankelijk.
Groetjes Louisan
Boerderij Niton Junction 2
Hoi familie, vrienden en kennissen,
Hier weer een nieuwe update. Ik was eigenlijk van plan gisteren al een update te geven, maar door een hardnekkige verkoudheid had ik daar de energie nog niet voor. Inmiddels weer aan de betere hand :)
Dinsdag 6 augustus, de dag dat ik exact 10 jaar geleden voor het eerst op het vliegtuig ben gestapt naar Vancouver. En ik moet zeggen dat ik er absoluut geen spijt van heb om hier nu terug te zijn en ben super blij met de keuze en de mogelijkheid om het land nu opnieuw te kunnen bewonderen. Uiteindelijk bleek ik dat ook te gaan doen. Een kennis van van de eigenaar van de boerderij hier, wilde namelijk in de buurt van Red Deer bij een paard gaan kijken en vroeg of er iemand mee wilde. Uiteindelijk ben ik mee geweest en betekende dit 3,5 uur enkele rit rijden door het uitgestrekte landschap. Ondanks dat ik helemaal geen wilde dieren heb gezien, heb ik enorm van de rit kunnen genieten en een mooie dag gehad.
Op woensdag hebben we een hele rustige dag gehad. Behalve de routine van het voeren van de honden en kippen en het uitlaten van de honden, had ik voornamelijk tijd om wat op de laptop bezig te zijn. Helaas heb ik wat problemen met het uploaden van foto’s maar hoop jullie snel wat meer te kunnen laten zien. De avond afgesloten met film kijken.
Afgelopen donderdag 8 augustus hadden we gelijk de gang er al aardig in. Na het voeren van de honden ben ik samen met de Franse die hier ook werkt eieren weg gaan brengen bij buren en zijn we toen meteen bij een ander gezin langs gegaan om bij te praten. Erg gezellig en heel vriendelijk. Terug op de ranch hebben we een aantal planken vastgeschroefd die los waren gegaan. Gedurende de middag hebben we wat verkeerde grassen uit het veld geknipt en toen er een onweersbui aan kwam ben ik mijn eigen huisje op gaan ruimen. ‘S Avonds heb ik voor eerst met de Franse een yoga half uurtje gedaan en dat was echt super!
Vrijdag 9 augustus begon niet als een hele goede dag. Allereerst heb ik echt enorm slecht geslapen vanwege een heftige onweersbui de hele avond, waardoor ik niet naar mijn eigen huisje durfde en dus op de bank heb geslapen. Bij het controleren van de honden, bleek er ook nog een puppy dood :( Niet echt een leuk begin van de dag en dus zijn we naar het restaurant gegaan in Niton voor ontbijt. Eigenlijk was ik zo moe dat ik bijna in slaap viel en echt enkel het hoognodige heb gedaan en verder niet vooruit te branden was. Het weer was daarentegen ook niet geweldig. We hebben nog wel wat kleine klusjes gedaan voordat de eigenaar weg is gegaan voor een lang weekend en ik nu samen met de Franse voor het weekend de verantwoordelijkheid heb voor de ranch.
Op zaterdag zijn we daarom iets later opgestaan en merkte ik al meteen een verkoudheid opkomen. Toch ben ik meegegaan om de honden en kippen te voeren. Vervolgens hebben we de ochtend rustig aan gedaan om na de lunch een aantal uur bezig te gaan met het uitbaggeren van een sloot om de doorstroming van al het water hier goed te laten verlopen. Daarna voelde ik mij enorm moe en zwak en heb ik behalve het voeren enkel nog op de bank gelegen en wat geslapen en films gekeken.
Gisteren 11 augustus zijn we opnieuw om 8 uur de dieren gaan voeren en voelde ik mij al wel wat beter. Toch zijn we daarna nog weer gaan rusten en schrok ik rond 12.00 uur ineens wakker. Tijd om de honden uit te laten en toen stond de eigenaar ook ineens weer op de ranch en hebben we met zijn allen kunnen lunchen. Daarna ben ik met de Franse samen het laatste stuk van de sloot uit gaan baggeren en hebben we het weiland afgemaakt met de laatste stukken onkruid hebben geplukt. Na het voeren rond 15.30 uur hebben we nog even met de puppies geknuffeld voordat we de rest van de dag lekker binnen hebben doorgebracht met het kijken van verschillende films.
Zoals jullie merken zijn we niet per se mega druk behalve met het voeren van de dieren. Dit heeft er voornamelijk mee te maken dat de zomer hier echt behoorlijk slecht is. We hebben enorm veel regen, bijna iedere dag of 1x in de 2 dagen wel een enorme bui. Daarnaast hebben we ook een dag gehad met slechts 11 graden.
Komende woensdag ga ik weer op pad en zal ik naar de andere boerderij gaan in de buurt van Dawson Creek in British Colombia. Ik weet nog niet hoe het daar met internet zit, maar zodra ik een update kan geven, dan komt die.
Hopelijk tot snel dus.
Liefs Louisan
Boerderij Niton Junction
Hallo Allemaal,
Het is alweer maandag, dus tijd voor een nieuwe update vanaf mijn kant met de belevenissen van de afgelopen week. Afgelopen maandag 29 juli heb ik een prima reis gehad richting de boerderij en was het leuk om elkaar weer te zien na zo’n lange tijd. De dag bestond voornamelijk uit heen en weer rijden, gezien we een ziekenhuisbezoek in Hinton hadden, waar ik ook net langs was gekomen met de bus. Gezien we wat tijd over hadden, zijn we gaan winkelen en hebben we vrienden bezocht. Terug op de boerderij was het meeste eigenlijk nog zoals ik in mijn hoofd had, maar zijn we nog even over de boerderij gelopen, langs de dieren geweest en de twee andere dames die hier meehelpen ontmoet.
Dinsdag was een rustige opstartdag. We voeren altijd standaard de honden en kippen omstreeks 7.30 uur. Daarna hebben we ontbijt en zijn we het weiland in gegaan om bepaald soort gras eruit te knippen, omdat dit slecht is voor de paarden als ze dit eten. ‘S Avonds zijn we naar de Cowboy kerk geweest. Dit is hier in Niton Junction waarbij de gemeenschap bij elkaar komt en er met elkaar gebeden, gezongen en gelachen wordt.
Op woensdag 31 juli zijn we na het voeren van de dieren naar het plaatselijke restaurant geweest om te ontbijten. Ook dit is vaak een paar uur waarbij je de buren uit het dorp tegenkomt en er allerhande zaken worden besproken. Daarnaast is er een krant waarin we dan de puzzels oplossen, haha. Goede training van de hersenen in de vroege ochtend. Bij terugkomst hebben we rond 11.30 uur de honden uitgelaten. Ook dit is een routine die we praktisch elke dag aanhouden. Daarna zijn we bezig gegaan met een hekwerk bouwen. In plaats van met prikkeldraad, wordt het nu vervangen door houten planken die we ook schilderen. ‘S Avonds hebben we een gigantische onweersbui gehad. We gingen nog proberen om de paarden naar de stal te lokken en toen was er ineens zo’n gigantische klap dat ik verstijfde en geen kant meer op kon. Niet echt leuk en hoop dat het voorlopig de laatste onweer is. Niet mijn ding!
Donderdag was eigenlijk vergelijkbaar met de dag ervoor. We hebben het hekwerk af kunnen maken, dus dat is heel erg fijn. Daarnaast hebben we nog weer opnieuw gras geplukt uit het weiland en nu ¾ klaar, dus ook dat begint mooi op te schieten.
Op vrijdag 2 augustus is de dag normaal begonnen en zijn we na het uitlaten van de honden met z’n allen in de auto gestapt op zoek naar de koeien. Ze heeft namelijk 4 koeien, maar die staan momenteel bij iemand anders. Het was nog een barre tocht door veel modder en water het weiland door, maar we hebben uiteindelijk de koeien gezien. Ook nog 1 de fles gegeven en daarnaast de schapen en geiten geaaid. Was net de kinderboerderij, lol. Gezien we niet zeker wisten wat het weer ging doen, hebben we in de middag vooral kaartspellen gespeeld. ‘S Avonds zijn we naar een buurman (15 min. rijden) geweest waar we heerlijk hebben gegeten en daarna bij een kampvuur buiten hebben gezeten. Het meest magische moment was toen we coyotes in de verte hoorde huilen, we een prachtige sterrenhemel hadden en toen ook nog een vallende ster en komeet zagen! Wat een prachtige avond.
Zaterdag was een echte schoonmaakdag. Na het voeren van de dieren en een ontbijt in het restaurant, hebben we eerst de honden uitgelaten om daarna het huis schoon te maken. Één van de andere dames is vandaag weg gegaan. Ik heb voornamelijk het huis gezogen en keuken + badkamer schoongemaakt. Ook slaap ik zelf in een ander “huisje”. Het is niet echt een huis maar weet ook niet hoe ik het wel moet noemen. Zal proberen foto’s te plaatsen. Ook daar heb ik alles schoongemaakt en opgeruimd. Aan het einde van de middag zijn we eerst naar het restaurant gegaan om nog een hapje te eten voor we naar een evenement een half uur rijden van het huis zijn gegaan. De “Golden Dust Daze” is een paardenevenement waarbij er jonge kinderen op een bokkend paard zitten en dit zo lang mogelijk (minimaal 6 seconden) proberen vol te houden. Daarna hebben we nog mega veel moeite gedaan om het feest dat gaande was binnen te komen. Dit was namelijk uitverkocht. Met uiteindelijk een nepband die we met behulp van andere in de roze kleur gekleurd hebben, zijn we binnen gekomen en tot 2.30 daar van genoten, voordat we uiteindelijk in een caravan in slaap zijn gevallen.
Gisterenochtend 4 augustus hadden we het zwaar. Uiteindelijk zijn de eigenaar met degene van de caravan de dieren gaan voeren ‘s ochtends zodat ik en de Franse uit konden slapen. Dat was echt super fijn. Om 11.00 uur zijn we opnieuw naar de kinder cowboys gaan kijken, voordat we een super ontbijt/lunch voorgeschoteld kregen met eieren en spek. ‘S Middags was er een horse pulling gaande. Sommige van jullie wel bekend met de tractor pulling, is dit hetzelfde maar dan met paarden (persoonlijk vind ik dit nog toffer). Ook ‘s middags was er een nieuwe cowboy race voordat we het weekend hebben afgesloten met een dansavond en vuurwerk.
Verder spelen we over het algemeen tussendoor nog wel eens een kaartspel. Erg leuk en in ieder geval al 2x gewonnen, maar gaat toch nog wel lastig.
Dit was het voor nu. Ook komende week ben ik op de boerderij en zal ik jullie updaten over mijn werkzaamheden hier.
Bedankt voor het lezen en alle reacties tot zover. Vind het erg leuk!
Louisan
Banff
Lieve familie, kennissen en vrienden,
Hier ben ik alweer met een nieuwe update want ook week 3 hier in Canada zit er alweer op. Deze hele afgelopen week heb ik, zoals ik in mijn vorige blog volgens mij liet weten, doorgebracht in Banff. Het dorp waar ik 10 jaar geleden maar liefst 9 maanden heb gewoond en gewerkt.
Maandag 22 juli had ik besloten om te gebruiken de stad weer opnieuw een beetje te ontdekken. Daarom ben ik eerst via de hoofdstraat gelopen naar de andere kant waar de Bow Falls liggen. Eerst ben ik via de noordkant van de rivier naar een uitkijkpunt gelopen. Daar kwam alles ineens zo binnen dat ik mijn tranen even de vrije loop heb laten gaan, maar mezel daarna weer bij elkaar gepakt en terug gelopen om ook via de zuidkant de watervallen alsnog te bekijken. Ook heb ik de Cascade Gardens bezocht. Veel mooie bloemen en leuk aangelegd met wat bruggetjes. Daarnaast geeft het ook een prachtig uitzicht over de stad zelf. ‘S Avonds heb ik met een zumba les meegedaan dat in het park bleek te zijn. Oprecht heb ik nog nooit zo’n prachtig uitzicht gehad met een zumba les. Fantastisch!
Dinsdag stond in het teken van natuur. Met de bus ben ik via de Bow Valley Parkway naar Johnston Canyon gegaan. Onderweg hebben we nog een jonge beer gezien, dus mijn dag kon al niet meer stuk. Aangekomen bij Johnston Canyon ben ik meteen begonnen aan de wandeling naar het bovenste gedeelte van de watervallen, zo’n 3 km. Daarna ben ik op de terugweg nog bij de lage watervallen gaan kijken voordat ik mijn weg weer terug heb gemaakt. Ondanks de vele toeristen verbaasde het mij nog dat er soms ook wel momenten waren zonder echt mensen om mij heen. Heerlijk, zo van de natuur en stilte kunnen genieten.
Door onverklaarbare reden heb ik gisteren na de wandeling nogal pijn in mijn voet gekregen, dus had ik besloten een rustige dag te nemen op woensdag. Ook vanwege het feit dat het erg regenachtig zou worden. Eerst ben ik daarom naar de wekelijkse markt gelopen om daarna richting de Hot Springs te gaan waar ik de middag helemaal heb doorgebracht in een lekker warm bad. Daarnaast op momenten van zon ook nog in de ligstoel gehangen wat echt een relaxte middag gaf. Uiteindelijk bij terugkomst in Banff ben ik in de bioscoop belandt en heb ik de Lion King gezien. Super gaaf en voor de mensen die nog willen gaan, ik zeg: doen!
Donderdag 25 juli vond ik dat het weer tijd was voor een natuur en wandeldag. Ik ben toen om 9.30 uur met de toeristische bus (via dezelfde weg als langs Johnston Canyon met kans op wilde dieren) naar Lake Louise gereden. Onderweg nog wel 2 keer naar wildlife gezocht, maar helaas niks gezien. Aangekomen ben ik eerst in de lange rij gaan staan naar Moraine Lake. Daar was een wachttijd van 2 uur, dus had ik mooi tijd om langs de waterkant van Lake Louise te lopen. Het is en blijft een prachtige plaats al zie je wel dat ook de glacier hier niet is wat het is geweest. Onderweg naar Moraine Lake konden we in een oude gele Amerikaans/Canadese schoolbus. Super tof en vond ik al een ervaring opzich. Echter niet erg comfortabel als volwassene want je zit voor je gevoel bijna op de grond. Aangekomen bij Moraine Lake was het exact zoals ik mij herinnerde. Prachtig mooie kleur van het water en de partij met rotsen was geweldig, inclusief de grond eekhoorns. Ook daar ben ik nog een stuk langs de waterkant gelopen voordat ik naar het dorp Lake Louise ben gegaan voordat ik uiteindelijk via de toeristische route terug ben gegaan naar Banff (2 herten gespot).
Op vrijdag ochtend kon ik eigenlijk de gang totaal niet krijgen en heb ik het eerst rustig aan gedaan voordat ik naar het naastgelegen dorp Canmore ben gegaan. Daar heb ik een collega ontmoet van het hotel waar ik gewerkt heb en het was geweldig om elkaar na zolang weer te zien en bij te kletsen. De lunch ging dan ook erg snel voorbij. Daarna heb ik in de schaduw een pauze genomen nog, voordat ik langs de Bow River een wandeling ben gaan maken. ‘S Avonds ben ik met een Canadese dame uit het hostel naar The Old Spaghetti Factory geweest om samen een hap te eten. Super gezellig en zeker nog net zo goed als toen.
Zoals sommige van jullie al op Facebook hebben gezien, was gisteren, 27 juli, een echte dag met veel wilde dieren. Eerst ben ik met een normale lijnbus naar Lake Minnewanka gegaan. Onderweg daarheen heb ik al 2 beren gezien en Big Horn Sheep. De wandeling naar Steward Canyon was prima en leuk om even te doen, voordat ik met de lijnbus ook Two Jack Lake heb aangedaan. Daar begon het echter te stormen en ben ik zeiknat geworden. Toch heb ik nog wat meer Big Horn Sheep gezien. Terug in Banff heb ik wat warms gegeten om vervolgens in het hostel lekker te douchen en mij klaar te maken voor de trip. Om 19.30 uur werd ik opgehaald voor een wildlife tour. Daarbij hebben we nog eens 2 beren, herten en Big Horn Sheep gezien en was daarmee absoluut een top avond en super afsluiting van mijn fijne tijd in Banff.
Vanmorgen ben ik met iemand meegereisd vanaf Banff naar Jasper, want morgen ga ik richting Niton Junction (2-3 uur reistijd) waar ik een van de boerderijen ga bezoeken voor twee weken waar ik toendertijd ook heb gewerkt. Daarover meer in mijn volgende blog.
Groetjes Louisan
Vernon - Kelowna
Hoi Allemaal,
Inmiddels zit mijn tweede week hier in Canada er al weer ruimschoots op en wil ik jullie dan ook graag weer op de hoogte brengen van mijn belevenissen afgelopen week.
Mijn tweede week heeft zich grotendeels afgespeeld in Vernon waar ik bij kennissen kon overnachten en ik ook verschillende bezichtigingen door de omgeving heb gekregen. Ondanks dat ik overigens overal ‘op zich wel slaap’ was in Vernon de eerste nacht raak dat mijn wekker mij moest helpen zoals normaliter, dus dat was een fijne gewoonte die terugkeerde.
Dinsdag 16 juli zijn we ‘s ochtends in de auto gestapt om door de omgeving heen te rijden om wat meer een idee te krijgen van de ligging. Dit was super handig en daarnaast zijn we langs fantastische uitzichten gekomen, hebben we een honing boerderij bezocht met een hele winkel en educatief centrum en vervolgens naar een soort interactieve kinderboerderij geweest. Daar maken ze enorm veel producten helemaal zelf, kunnen kinderen uit hun dak gaan en was er heerlijke zelfgemaakte appelsap zonder toevoegingen en gedoe die we op een top terras met geweldig uitzicht over de vallei konden nuttigen.
Woensdag ben ik weer op tijd opgestaan en had ik nog een bezienswaardigheid om te gaan bekijken, namelijk het Sparkling Hill Resort. Dit is een luxe hotel met spa die in hun aankleding gebruik maken van Swarovski. En dan ook letterlijk overal waar mogelijk. Denk daarbij aan het bordje van de toiletten aan toe! Oprecht prachtig en bijzonder om te zien. Na het avond eten zijn we nog naar een zongenoemde ‘meat draw’ geweest. Super om een lokaal evenement bij te wonen. Hierbij kun je voor 2 Canadese dollar een soort kaartje kopen waarbij je 3 getallen krijgt. Vervolgens worden uit alle verkochte kaartjes er 5 getrokken en als je nummertje erbij zit kun je een pakket met vlees (jawel, vers vlees) uitkiezen en ophalen. Maar helaas, ondanks een gezellige avond en twee keer bijna prijs, viel ik er toch naast.
Op 18 juli zijn we ondanks het regenachtige weer de berg op gegaan naar SilverStar, dit is het skigebied aldaar. Super leuk om eens in de zomer te zien en met alle vrolijke kleuren was het zeker een leuk aangezicht. Daarna nog wat boodschappen gedaan alvorens ik de rest van de middag en avond vooral ouderwets hangend op een bank voor de televisie heb doorgebracht. En ook dat was zeker genieten, want dat is niet iets wat ik echt vaak doe en op zijn tijd toch ook eens lekker is. Daarnaast is de televisie nu stukken beter te volgen dan 10 jaar geleden toen ik er eerst geen snars van begreep, hahaha.
Jammer genoeg was vrijdag alweer de laatste dag in Vernon. Na lekker uitgeslapen te hebben, ben ik mijn koffer in gaan pakken zodat alles klaar stond voor ik naar Kelowna zou worden gebracht. Daarvoor ben ik nog even kort mee geweest het dorp in om wat kleine boodschapjes te halen en wat winkeltjes nog gauw door te struinen. De reis terug naar Kelowna was rustig maar zo geweldig met die uitzichten dat ik er op en top van genoten heb. Aangekomen in het hostel heb ik niet veel meer gedaan en lekker de tijd voor mezelf genomen.
Zaterdag had ik een dag in Kelowna en daar heb ik goed gebruik van gemaakt. Allereerst ben ik met de bus naar de Farmers & Craft market geweest. Een markt met allemaal lokaal geproduceerd eten en non-food artikelen. Meeste allemaal biologisch gemaakt en buiten dus was heerlijk om overheen te struinen. Daarna ben ik met de bus terug gegaan en bij de supermarkt gestopt voor wat boodschapjes. Terug in het hostel heb ik daar even een pauze gehad voor ik nog door het city park ben gelopen en naar de Japanse tuin ben geweest. Dit alles heeft wel zo’n 4-5 uur in beslag genomen, want ik heb eerst een uur in het park naar een live band geluisterd en daarna ook nog zeker een uur op het strand gelegen. Al met al een heerlijk mooie en zonnige warme dag.
Zondag 21 juni was dan opnieuw een reisdag. En een voor mij van te voren toch wel spannende dag. Ik had geregeld dat ik opnieuw met Moose Travel Bus mee kon van Kelowna naar Banff. Banff is de stad waar ik 10 jaar geleden maar liefst 9 maanden heb gewoond en toch wel zie als ‘mijn stad’ hier in Canada. Benieuwd dus hoe ik het zou gaan ervaren en wat ik er nog van zou herkennen. De busreis zou echter 12 uur in beslag nemen, omdat we maar liefst vier keer onderweg gestopt zijn bij verschillende toeristische punten. Onder andere eerst nog even in Vernon voor wat boodschappen, toen door naar onder andere Revelstoke, waar ik tijdens de middagpauze toen andere gingen kayaken een jonge zwarte beer heb gezien. Het was zo geweldig! Mijn trip kan nu al niet meer stuk.
Ik kan jullie in ieder geval al wel verklappen dat ik vandaag in Banff zeer zeker heel veel herkenningspunten heb gehad en dat het dan ook best wel een emotionele dag was met hier en daar een traan. Veel herinneringen die terugkomen maar ook de landschappen hier die blijven imponeren. Meer over Banff in mijn volgende blog.
Overigens blijven foto’s nog een klein beetje achter omdat ook dat wat tijd kost om in elkaar te knutselen, maar doe mijn best dat ook voor jullie in orde te maken zodat jullie er een beeld bij hebben!
Liefs Louisan